Amerikan Eklem Değiştirme Kayıt Defteri verilerini analiz eden yakın tarihli bir çalışma, robotik yardımlı diz protezi ameliyatlarının geleneksel yöntemlere göre beklenen avantajları sunmayabileceğini ortaya koydu. San Francisco’da düzenlenen AAOS 2024 etkinliğinde tartışılan çalışma, robotik yardımlı ve geleneksel çimentosuz total diz artroplastisi (TKA) geçiren hastaların, ameliyattan iki yıl sonra revizyon oranlarının benzer olduğunu gösterdi. Ayrıca, iki grup arasında enfeksiyon veya mekanik gevşeme nedeniyle revizyon ihtimalinde anlamlı bir fark bulunmadı.
Diz Protezi Ameliyatlarında Cerrahi Robotiğin Etkisinin Değerlendirilmesi
Johns Hopkins Medicine’dan Dr. Lucas E. Nikkel, bazı tek cerrah çalışmalarının robotik yardımlı TKA’nın hassasiyeti artırabileceğini ve potansiyel olarak erken iyileşmeyi hızlandırabileceğini veya yumuşak doku hasarını azaltabileceğini öne sürmesine rağmen, kayıt çalışmalarının önceki araştırmaları etkileyen finansal önyargıları ortadan kaldırarak daha net bir tablo sunduğunu belirtti. Bu yeni çalışma, ileri robotik teknolojinin cerrahide kullanımının gerçekten daha iyi hasta sonuçlarına çevrilip çevrilmediğini objektif bir şekilde değerlendiriyor.
Ortopedi topluluğu, Stryker gibi şirketlerin öncülük ettiği cerrahi robotların kullanımında bir artış gözlemledi. Stryker, 2023 yıl sonunda ABD’deki diz ve kalça protezi ameliyatlarının sırasıyla %60 ve %34’ünün Mako robotları kullanılarak yapıldığını bildirdi. Küresel rakamlar, diz protezleri için %40 ve kalça protezleri için yaklaşık %20’ye ulaştı. Büyüyen pazar, diğer büyük rakiplerin de cerrahi sahneye kendi robotik sistemlerini sunmalarıyla tanık oldu.
Çalışma Metodolojisi ve Sınırlılıkları
Araştırma metodolojisi, kayıt verilerinin doğruluğuna olan bağımlılık gibi birtakım kısıtlamalarla karşılaştı; AJRR’ye kayıtlı TKAların yaklaşık %60’ı robotik yardım kullanımı hakkında rapor vermedi. Çalışma ayrıca genç hasta demografisini kapsamadı. 9,220 çimentosuz TKA örneğine odaklanan çalışma, neredeyse yarısında robotik yardımın kullanıldığı ve iki yıllık postoperatif dönemde robotik ve manuel teknikler arasında tüm nedenlere bağlı revizyon olasılıklarının benzer olduğunu ortaya koydu.
Dr. Nikkel, daha yüksek başarısızlık oranlarına sahip olduğu düşünülen 65 yaş üstü hasta grubunda, ilk iki yıl içinde takip operasyonu gerektirme riskinde, kullanılan cerrahi tekniğine bakılmaksızın anlamlı bir fark olmadığını vurguladı. Bu bulgu, bazı hastalar arasında robotik yardımlı TKA’nın üstün olduğu algısını sorguluyor ve diz protezi ameliyatlarında robotik cerrahinin iddia edilen erken faydalarına şüphe düşürüyor.
- Robotik yardımın revizyon oranları üzerindeki beklenen faydaları sorgulanıyor.
- Robotik ve geleneksel TKA sonuçları iki yıl sonra benzer bulundu.
- Çalışma, robotik cerrahinin erken avantajlarını sorgulatıyor.
